Het blog “Leven of overleven?” van Stefan van Rossum gaat over het verwerken van trauma en de transformatie van leven vanuit angst naar in vertrouwen leven.
In het najaar van 2019 verzorgde Stefan van Rossum, eigenaar en docent bij Esoterra, een interessante workshop voor onze masseurs.
Stefan: ‘De dag begon met een introductie van Joost Rigter, de oprichter en directeur van The Chairmen at Work. En ik kreeg tijdens zijn voordracht al vochtige ogen. Ik werd geraakt door de veerkracht, het doorzettingsvermogen van mensen die blind worden en verder willen/moeten leven. Ik vermande me om te beginnen met de cursus en aan het eind van de dag reed ik naar huis en vroeg ik mezelf af wat me hier zo aan raakt. Waarom ontroert me dit zo? En wat resoneert er dan bij mij. Ik ben gezond en heb nergens last van??’
Hij schreef destijds een openhartige blog over zijn ervaringen en wat hem zo raakte op deze dag. In het kader van #throwbackmonday delen wij zijn verhaal graag op onze website.
Blog Stefan van Rossum
Leven of overleven
Onlangs mocht ik een cursus verzorgen voor the Chairmen at Work. Een bedrijf dat blinde en slechtziende stoelmasseurs uitzendt naar allerlei bedrijven en evenementen. De meeste cursisten zijn niet zo geboren maar in de loop van hun leven slechtziend of blind geworden. Iets vreselijks om mee te maken, lijkt me zo. Toch kwamen ze, deze dag, op mij over alsof ze ermee konden leven. En dat kan gelukkig ook. Ze kunnen er zelfs mee werken. Meedoen met de rest. Ertoe doen.
Leren zonder ogen
Ik leerde die dag goed op mijn taal letten en ontdekte de meerwaarde van de anatomische terminologie. Als je niets kunt zien, moet je dus alles horen of voelen en kan men niks met de opdracht: ”Strijk over de rug van hier naar daar” maar geef je veel meer bruikbare informatie als je zegt: “Strijk met gesloten vingers naast de wervelkolom, beginnend bij de processus transversi. Werk homo-lateraal”. De uitgereikte certificaten werden dankbaar in ontvangst genomen “Zo dat ziet er mooi uit!” en voor de gebruikelijke foto voor social media moest ik even kijken of alle certificaten niet ondersteboven of met de achterkant werden getoond. Een leuke en leerzame dag. Vooral voor mij.
Chairmen at work
De dag begon met een introductie van Joost Rigter de oprichter en directeur van Chairmen at work. En ik kreeg tijdens zijn voordracht al vochtige ogen. Ik werd geraakt door de veerkracht, het doorzettingsvermogen van mensen die blind worden en verder willen/ moeten leven. Ik vermande me om te beginnen met de cursus en aan het eind van de dag reed ik naar huis en vroeg ik mezelf af wat me hier zo aan raakt. “Waarom ontroert me dit zo? En wat resoneert er dan bij mij. Ik ben gezond en heb nergens last van??”
s ’Nachts in bed ontdekte ik het. Het is de reden waarom ik Esoterra opzette en de reden waarom ik altijd nieuwsgierig blijf naar ‘de mens’ en mijn eigen handelen.
Ik denk dat we allemaal namelijk slachtoffer worden op een bepaald moment in ons leven. We maken allemaal een trauma mee waardoor we slachtoffer worden. Fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel. Dat kan een heel groot trauma zijn, maar ook kleine gebeurtenissen kunnen traumatisch zijn. Ingeborg Bosch schrijft in haar boek ‘De herontdekking van het Ware Zelf’ dat het voor een baby enorm traumatisch kan zijn als het honger heeft en geen voeding krijgt. Voor de baby is er alleen hier en alleen nu. En als er dan geen voeding is, is er een levensbedreigend probleem.
Littekens blijven
Zodra we een trauma meemaken worden we (gedeeltelijk) slachtoffer en gaan we overleven. We hebben een litteken, pijn. We creëren een overlevingsmechanisme, een pantser, of een (pseudo) veilige leefwereld. Zijn we getraumatiseerd door een bijtende hond, dan lopen we met een grote boog om alle toekomstige honden heen. Natuurlijk zijn grote en kleine trauma’s niet met elkaar te vergelijken. Overleven in een concentratiekamp in de Tweede Wereldoorlog ‘scoort veel hoger’ dan een baby die een uurtje moet wachten op zijn prakje. Maar met pijn en met trauma is vergelijken niet relevant. Wat jou overkomt vormt jou. “Stel je niet aan” werkt meestal niet en betuigt voornamelijk van weinig empathie. Pijn is individueel en lijden al helemaal.
Trauma
Nee, iedereen krijgt zijn eigen deel en moet het daarmee doen. We leven niet meer vanuit vertrouwen in ‘de hoorn des overvloeds’ die het leven kan zijn, maar we gaan vanuit angst óverleven. Iedereen maakt wat mee en wordt survivor. Wat mij nu zo raakt is als mensen actie ondernemen om uit het overleven te stappen en weer te gaan leven. Wat mij die dag raakte is dat mensen opstaan, hun trauma en de gevolgen daarvan diep in de ogen kijken en zeggen: en nu ga ik verder. Nu stap ik terug in het leven. Met alle bagage en angsten, ga ik in vertrouwen het leven beleven.
Stefan van Rossum
Over Stefan van Rossum en Esoterra
Stefan van Rossum is docent bij Esoterra. Esoterra is opgericht in 1998 en biedt professionele massageopleidingen die voldoen aan de hoogste eisen inclusief medische basiskennis. De naam Esoterra is ontstaan uit een samenvoeging van ‘esoterisch’ en ‘terra’ en staat voor: met je hoofd in de wolken en je voeten stevig op de grond. Dit geeft perfect de visie en kernwaarden van Esoterra weer; ontwikkel jezelf in contact met jezelf, je omgeving, je heden en verleden. Het logo is een afbeelding van een eeuwenoude Aboriginal-rotstekening en symboliseert de stevig gewortelde mens.
Stefan ontdekte in Australie een spirituelere benadering van het leven. Wat hem daarin aansprak en -spreekt is dat hij zich continue mocht blijven ontwikkelen en groeien. Ik hoefde mezelf geen keurslijf aan te meten maar ik mocht de rest van mijn leven mezelf ontplooien.
Wat vind je zo bijzonder aan het lijf?
De mens fascineert me. Hoe hij/ zij denkt, voelt, ervaart, handelt, reageert. Ik blijf het na al die jaren nog steeds fascinerend vinden. En dan vooral hoe we met alles in ons lijf wonen en met elkaar omgaan.
Wat wil je de studenten meegeven?
Vind jezelf als masseur/ massagetherapeut, coach of lichaamsgericht therapeut. Dit is een persoonlijk vak wat echt uit je eigen tenen moet komen. Niet iets doen omdat je het zo geleerd hebt maar omdat het voor jou klopt! Zo blijf je het meest in contact met jezelf en de ander.
Dit is een heel ander vak dan veel andere beroepen. Dit vak leert je en begeleidt je om op een andere manier in het leven te staan.
Meer informatie vind je op de website van Esoterra
